zondag 20 september en maandag 21 september

Totaal geen zondagsgevoel, daarom hebben we onderweg de cd van het cma gedraaid. Eerst (ook heel zondags !!) inkopen gedaan bij een gigantisch grote winkel, Mariana, daar kan onze Jumbo wel 10 x in. Op het parkeerterrein koffie gedronken met een vers gekocht stuk appelgebak van Bert en Anneke.
Het is opletten in het verkeer: er lopen veel mensen langs de weg, er rijden brommertjes, paarden, ezels en ook nog auto's. Heel veel mooie trouwens. Een ezel gaf er de brui aan en ging midden op de weg zitten met zijn karretjeer nog achter, de baas maar trekken en slaan. Iedereen wacht dan netjes en uiteindelijk stond het dier toch maar weer op. Ook zien we ontzettend veel schapen die samengepakt vervoerd worden in laadbakjes van brommers en vrachtwagentjes. Iemand vertelde dat dat is voor het offerfeest van as donderdag, elke huishouding moet dan een dier (liefst een schaap) slachten om te herdenken dat Allah aan Abraham een schaap gaf om te offeren ipv zijn zoon Izak.
We zijn vanmidddag aangekomen in El Jadida, een stad aan de Atlantische oceaan die wel wat Canarisch aandoet. We zijn langs de boulevard naar het oude centrum gelopen.
Fam. Zomerman en vd Wetering waren een beetje jaloers (al zullen ze dat nooit toegeven)op ons Marokkaanse vlaggetje (van Wietse en Gea), want iedereen zwaait en toetert naar ons en dat willen zij ook. Ze hebben al een paar keer ergens gezocht maar de ene was te klein en de andere te groot. Nou, hier zat een handige verkoper die wel de goede maat had: als we over 10 minuten terugkwamen had hij wel een paar. En zo waar, wel wat ruim en prijzig maar na enig onderhandelen kochten ze allebei een en die hangt nou bij ze voor het raam. Ze kunnen er zelfs nog redelijk bij langs kijken. Jammer genoeg hadden we vandaag een rustige route.........
Die ging van El Jadida naar Safi. Na de rondweg met weer langzaam en snelverkeer kwamen we op de rustige kustweg. Eerst links en rechts nog wat tuinbouw en kalebassen en Turkse of Marokkaanse mutsen. We hebben daar een mooie foto van, die stuur ik later mee, leuk voor Cor en Astrid.
Daarna door een industriegebied waar oa fosfor wordt geproduceerd, de afvalstoffen worden gewoon in de oceaan geloosd. Even verder moest een mooie lagune zijn: nou dat was het. Overal mannen die ons wilde helpen. Nadat wij een eind achter een brommertje hadden aangereden. Wilde hij ons op het strand laten parkeren, dat leek ons geen strak plan. De anderen waren verstandiger en bleven wachten op een plein. Daar wemelde het van de bewakers, visverkopers, schelpen en stenen verkopers. Ali werd de gelukkige, want hij sprak Duits. Bij hem hebben we op het strand gegeten. Eerst moesten we meelopen naar de oceaan, daar werden wat krabben en kreeften uit het water gevist en meegenomen naar de "buiten keuken". Daarna gingen we onderhandelen over de prijs en mochten we plaatsnemen op de plastic stoeltjes. Na een poosje werd de ene vissoort na de andere geserveerd. Dorade, de kreeft, de krab en sardienes. Broodjes, flessen cola en water werden gebracht met plastic bekertjes die onmiddellijk over het strand waaiden. Een jongetje kwam ze weer ophalen en spoelde ze af in een emmer water waar al van alles in gedaan was. Anneke en ik zijn geen visliefhebbers en wij kregen een tannine met aardappels en vlees. Dit hadden we niet willen missen. Na deze exclusieve maaltijd zijn we weer ingestapt, werden bedankt door een wacht die om bier vroeg en verder gereden door het typisch Afrikaanse land. Hier bestond het landschap alleen nog uit stenen waar niets groeide en bijna niemand woonde. En opeens waren we in de stad Safi. Daar staan we nu op een camping zonder warm water maar wel met stroom en wifi. Een mens kan gauw tevreden zijn.
Janna donderdag hebben we voor het eerst uit de tajine gegeten, ik had je nog een complimentje gegeven maar je hebt het was niet gelezen.
Tante Ginie: van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!