Van Agadir naar Marrakech

Toen we zaterdag met de gids een excursie maakten, kwamen we langs hele rotspartijen die blauw geverfd waren. Een of andere Belgische malloot vond dat artistiek, nou wij vonden het helemaal niks! Later kwamen we door een dorpje waar net een schooltje uitging. Een meisje klapte de spiegel van de auto in en een jongetje sloeg keihard tegen de zijkant. De gids sprong eruit maar de kinderen vlogen hem om de hals. Wij begrepen er niks van ook niet na zijn uitleg: de kinderen dachten dat het een auto van toeristen was en als die geen geld of snoep geven worden ze agressief. Toen ze zagen dat de chauffeur Marokkaans was boden ze hun excuses aan.
Zondag hadden we nog zo'n ervaring. De weg die we reden van Tafraoute naar Agadir voerde ons over de toppen van de bergen. Het uitzicht was prachtig maar opschieten deed het niet. Toen we een meertje zagen waar we konden stoppen, besloten we daar een broodje te eten. Aan de overkant van de weg was een klein gehuchtje en voordat we onze stoelen goed en wel hadden staan stond er al een groepje kinderen te bedelen. Kees had nog wat pennen maar ze wilden geld en snoep. Toen ze doorhadden dat dat niet ging lukken werden ze vervelend en begonnen om de campers heen te lopen en ons uit te dagen. Na een tijdje werd het irritant en besloten we verder te rijden en ja hoor: ze pakten stenen en gooiden ons die achterna. Anneke heeft er foto's van gemaakt. Normaal schrikt ze dat af maar deze snotapen niet. Gelukkig hebben ze ons niet geraakt. Verderop werden we weer hartelijk toegezwaaid en waren we het hele voorval weer vergeten.
We zijn hier in Marokko voor het opsnuiven van cultuur en voor het mooie weer. Van dat laatste krijgen we meer dan ons lief is. Hoe dichter we bij Agadir kwamen, hoe warmer het werd totdat de teller op 43.3 bleef steken. Ook stonden we aan een drukke weg en vlakbij de kermis op de boulevard, een getoeter en gefluit van jewelste. Maar......het koelde 's nachts af naar 37 graden en ondanks dat er twee ongelukken gebeurden, wat ons nog meeviel gezien de hectiek en het totale negeren van verkeersregels, hebben we allemaal goed geslapen.
Gisteren van Agadir naar Marakech gereden. Wat mooi!! Hele rode bergen en witte landschappen met hier en daar een zandstormpje. Ik vond het woestijn maar de anderen niet, hoewel niemand weet wat nou precies een woestijn is. Het bleef de hele weg zo'n 42 graden, maar het is niet drukkend. Je hebt alleen veel was maar dat droogt ook zo weer. Bij Marrakech was de verkeersdrukte helemaal compleet, alles rijdt, bromt, loopt en ezelt op de vierbaansweg gewoon door elkaar en rotondes zijn helemaal een gok om die zonder schade over te gaan. Iemand die rechtsaf moet staat links van je en andersom. Vandaag gaan we de stad in met een taxi maar Bert en Kees krijgen eerst een knipbeurt bij Anneke.